بررسی عنصر روانی جرائم اطفال در جرم قتل

همواره مراقبت از کودکان و نوجوانان به دلیل ساختار جسمی و ذهنی حساس و شکننده ای که دارند مورد توجه مذاهب و ادیان مختلف جوامع بوده اند و در جهت رفاه و امنیت آنان فعالانه تلاش شده است و در این راستا، نسبت به آنان - که به عنوان آینده سازان جامعه یاد می شوند، معمولاً اقدامات حمایتی انجام می شود. این درحالی است که بعضاً در همین جوامع که به عنوان حامی و پشتوانه این کودکان می باشند محیطی را ساخته اند که کودکان نه تنها احساس امنیت و آسایش نمی کنند بلکه درگیر انواع آزار و محدودیت ها می شوند و علیه آنها اقداماتی صورت می گیرد که وجدان عمومی جامعه را به درد می آورد. در میان این فضا بعضی از کودکان و نوجوانان برای رهایی از این محدودیت ها دست به کارهایی می زنندکه به نوعی در نظر جامعه جرم بوده و مورد بازخواست و نکوهش قرار می گیرند. البته نباید این اقدامات به عنوان جرم معرفی شوند زیرا معمولاً در قوانین حقوقی این اقدامات به بزه معروفند. با این وجود در قواعد و قوانین همواره برای اینگونه اعمال بزهکارانه، مجازات و اقدامات تربیتی و تأدیبی تعیین شده و حتی در این زمینه کمتر به مفهوم کودک بودن آنان توجه شده و همراه با بزرگسالان مورد بازخواست و مجازات قرار می گیرند. در این تحقیق سعی شده است به بررسی عنصر روانی جرائم اطفال در جرم قتل و تحولات قانونی در ادوار مختلف وانگیزه و مباشرت و معاونت اکراه در قتل و در سنین مختلف . و تاثیر عنصر روانی در کاهش مسئولیت با توجه به ممیز و غیر ممیز بودن و همچنین مسئولیت آنان از لحاظ ضمان مالی و کیفری با توجه به قانون مجازات اسلامی سال 1392پرداخته شده است. کلید واژه ها: عنصر روانی- جرایم اطفال- جرم قتل- ضمان کیفری – مسئولیت - اقدامات ترتیبی وتادیبی